سبزینه | شرکت تعاونی تولید روستایی
سبزینه | شرکت تعاونی تولید روستایی
آفت درجه یک تمام مناطق یونجه کاری محسوب می شود. محصول چین اول را از بین می برد. این آفت اول به اسم Phytonomus variabilis توسط افشار در سال 1317 معرفی و سپس توسط فرحبخش در سال 1340 به Hyper postica تغییر یافت.
در دو طرف خرطوم حشره کامل شیاری وجود دارد که بند اول شاخک در آن قرار می گیرد. شاخک زانویی 12 بندی که بند انتهایی آن یک مرتبه قطور می شود. در پیش گرده 2 نوار سیاه رنگ وجود دارد که توسط یک نوار سفید رنگ باریک از هم جدا می شوند.
لارو از نوع curculioniform بدون پا که کپسول سر قهوه ای و یک علامت به شکل Y به رنگ سفید روی آن است. روی پیش گرده یک مثلث وجود دارد که توسط نوار سفید به دو نیم تقسیم می شود. شفیره بصورت ازاد در یک پیله سفید کروی مشبک است.
در مراحل لاروی و حشره کامل از برگ و ساقه تغذیه می کند. خسارت اصلی را لارو سن 3 و 4 می زند اگر در متر مربع بیش از 50 لارو وجود داشته باشد کلیه برگهای یونجه نابود و مزرعه از دور سفید بنظر میرسد. استقرار و تغذیه لارو از جوانه مرکزی و انتهایی سبب قطع مریستم می شود. که موجب توقف رشد و نابودی چین اول می گردد.
اگر چین اول دیر آبیاری شود قدرت ترمیم گیاه پایین آمده و نمیتواند برای ترمیم، جوانه جانبی ایجاد کند درنتیجه 100درصد محصول از بین می رود.
زمستان گذرانی بصورت تخم داخل ساقه یا بقایا و یا حشره کامل در خاک می باشد . تعداد نسل آفت در مناطق مختلف متفاوت بوده و از یک نسل تا 4 نسل در سال دیده شده است.
لاروها پس از تفریخ از تخم، در لابلای برگهای انتهایی بوته مستقر می شوند. ارتفاع ساقه در این زمان 3 تا 5 سانتی متر است (مرحله کاهبن)
حشرات ماده به وسیله خرطوم خود در ساقه های لطیف و جوان فرورفتگی هایی ایجاد و در آن تخمریزی می کنند سپس تخمها را با ماده سفید رنگ می پوشانند که این ماده به مرور قهوه ای رنگ می شوند.
لارو سن اول بیشتر از جوانه تغذیه می کند. لارو سنین بعدی به برگهای اطراف جوانه حمله کرده و از تمام قسمتهای برگ بجز رگبرگ اصلی تغذیه می کنند.
لارو سن آخر پس از تغذیه کافی پیله ای در بین چند برگ تنیده که داخل آن به شفیره تبدیل می شود. این پیله در برابر باد و باران بسیار مقاوم است.
استفاده از شعله افکن
کف بر کردن چین اول
برداشت زودهنگام
استفاده از علفکش پاراکوات در مزراعی که علف هرز خاکشیر تلخ و شیرین دارند به میزان 4 لیتر موجب از بین رفتن علف هرز مذکور و یونجه های آلوده به آفت می شود. بدیهی است که در مزارعی که علف هرز نامبرده وجود ندارد لزومی به استفاده از پاراکوات نمی باشد.
دشمنان طبیعی آفت شامل:
زنبور Bathyplectes curculionis
زنبور Tetrastichus insertus
زنبور هیپرپارازیت Hicaecus calligetus
زنبور پارزیتویید شفیره Neucremnus lecarthros
قارچ Beauveria bassiana
قارچ Enthomophthora sphaerosperma
استفاده از سموم دورسبان، آمبوش، دانیتل، لاروین در کنترل آفت در زمان ظهور لارو سن یک هم موثر است.
